Eens zal je omgeving ingelicht moeten worden over jouw aandoening en de daarbij gepaarde beperking(en). Denk aan je gezin, familie, vrienden, kennissen en op je werk. Bedenk zelf wie je wat, hoe en wanneer wil vertellen over jouw beperking.

• Overweeg om mensen uit dezelfde groepen het allemaal in één keer te vertellen. Dan krijgt iedereen dezelfde informatie krijgt (bij ieder blijft vaak iets anders ‘hangen’). Bij groepen kan daarnaast voor- of na het vertellen een mail/bericht nuttig zijn om dezelfde boodschap helder en bij iedereen hetzelfde over te brengen.

• Geef ook aan hoe jij graag hebt hoe mensen ermee omgaan (bijv. dat ze jou wel blijven uitnodigen en dat zij proberen rekening te houden met jouw beperking en ook hoe zeker niet of bijv. dat ze niet allemaal terug gaan bellen om het verhaal nog een keer in woorden te horen, of als je bijv. gevoelig bent voor koorts geef aan dat als mensen koorts hebben of zich niet goed voelen omdat ze opkomende griep lijken te hebben, dat dit dan aan jou vertellen of dat ze een afspraak afzeggen.

Vertel ook of de medische oorzaak besmettelijk is en hoe je zelf en de ander besmetting kan voorkomen.

Door openheid van zaken te geven, creëer je duidelijkheid voor en begrip van anderen. Vaak zul je verbaasd zijn hoe behulpzaam anderen dan (kunnen) zijn! En voorkom je dat anderen gaan roddelen of ten onrechte negatief denken over jou. (bijv. als je door een fysieke beperking niet actief kan meehelpen met voorbereiding van activiteiten lijkt het net alsof je gewoon niet wil helpen als er iets gedaan moet worden. Terwijl als je het wel verteld hebt, zal men er vaak begrip voor hebben en jou niet eens vragen om mee te helpen)

Websites die je mogelijk kan raadplegen bij het bekend maken van je beperking aan anderen:

http://sugarframe.nl/handleiding-chronisch-zieken-hoe-vertel-chronische-ziekte/
forum.viva.nl/forum/relaties/wanneer-vertellen-chronische-ziekte/list.../191667

Hoe vertel je het aan je kind(eren)?

Er wordt aangeraden zelf aan je kinderen te vertellen wat er precies met je aan de hand is, welke beperking het met zich meebrengt, tot welke gevolgen dit kan leiden en hoe ze ermee om kunnen gaan. Ga in op hun vragen en geef aan dat ze altijd later met vragen bij jou terecht kunnen. Overweeg om het in één keer het aan al je kinderen te vertellen. Ga ook in op het onderwerp besmetting en erfelijkheid als het kind daar de leeftijd voor heeft en daarmee kan omgaan.

Ook al is het bericht niet prettig, ook hier is openheid van zaken van belang. Als je open met je kinderen communiceert, kun je onwaarheden en hersenspinsels van kinderen wegnemen. Net als volwassenen kunnen kinderen n.a.v. een slechte boodschap angst, verdriet en/of boosheid ervaren. Besteed daar aandacht aan. Kinderen hebben net als volwassenen de tijd en ruimte nodig hebben om nare berichten een plek te geven. Praat zelf (of een ander dierbaar persoon) met je kind indien deze hier behoefte aan heeft. Als je kind geen ‘prater’ is, maar toch zijn/haar emoties wil ventileren, kan er ook gedacht worden aan tekenen, sporten of schrijven.

De volgende website geeft tips om nare informatie over te brengen aan je kinderen: http://hipenmoeder.nl/hoe-vertel-kinderen-chronisch-ziek-bent/.

In INFORMATIEBRONNEN vind je misschien (nog) meer relevante informatie.

Openstaande vragen en/of innovatiebehoeften: